Սկեսուրս մեր տուն ա գալիս առանց ասելու. Իրա պատճառով պլաններս խախտվում ա. Ոնց բացատրեմ էր կնգան, որ մենք առան ձին ենք ապրում, առանձին պլաններ ունենք…Մենք ամուսնացած ենք արդեն 4 տարի։ Որդին 3 տարեկան է։ Երբ տղան նոր էր ծնվ ել, մենք ամուսնուս ծնողների հետ տեղափոխվեցինք (իմերն այլ քաղաքում են ապրում):
Երեխայի հարցում սկեսուրս շատ օգնեց, որն ինձ հնարավորություն տվեց չթողնել աշխատանքս, իսկ իշխանությունները գնացին ու մեծացրին ինձ։Ամուսինս նույնպես երկու աշխատանք է աշխատել, և 2020 թվականին մենք կարողացանք հիփոթեքով բնակարան վերցնել։ Նրանք կոսմետիկ վերանորոգում արեցին և անմիջապես տեղափոխվեցին, ուստի ես ուզում էի լինել իմ բնակարանում, որ տեղ ոչ ոք չի խանգարում, և դու կարող ես անել այն, ինչ ուզում ես։
Բայց դա չկար! Սկեսուրս սկսեց այցելել մեզ, այն էլ՝ հաճախ առանց հրավերի։ Ամուսինը նրան կրկնօրինակ բանալի է տվել, ի դեպ, առանց ինձ հետ խորհրդակցելու։ Ուստի սկեսուրը կարող է իջնել ցանկացած պահի, առանց նախնական զանգի։ Պատասխանը մի շտ նույնն է. «Անցնում էի, մտա թոռանս համար հյուրանոց թողնելու, և ոչ մեկին չխանգարելու համար չզանգեցի»։Եվ ինձ թվում է, որ նա դիտմամբ է գալիս, երբ մեր իրերի մեջ բարձրացող չկա։
Միգուցե ես ինքս ինձ ոլորում եմ, բայց շատ տհաճ է, երբ անծանոթը այդքան անտարբեր կերպով ներխուժում է քո անձնական տար ածք: Լվանում է սպասքը, ծալում է ցրված իրերը, հավաքում մանկական խաղալիքները։ Նրան թվում է, թե այս կերպ նա օգնում է մեզ, իսկ ես արդեն տանջվում եմ նրա անտեսանելի ներկայությունից։
Ամուսինս չի հասկանում, թե ինչու եմ ես նեղվում, քանի որ մայրս գալիս է, երբ մենք տանը չենք և, իր կարծիքով, ոչ մեկին չի խանգա րում։Իրավիճակը բարդ է, և ես չգիտեմ, թե ինչպես կարգավորել այն, որպեսզի ոչ մեկին չնեղացնեմ։ Ես չեմ ուզում բաց կոնֆլիկտի մեջ մտնել սկեսուրիս հետ և չգիտեմ, թե ինչպես քշել նրան տնից։