Ամուսինս տան համար, միայն մակարոնեղեն է գնում, իսկ ինքը միշտ դրսում է սնվում․ Երբ իմացա պատճառը, ուղղակի ապշեցի․․․Ես ու ամուսինս ամուսնացած ենք արդեն 10 տարի։ Այս ընթացքում մենք երեք անգամ ծնող ենք դարձել։ Քանի որ կրտսեր որդիս 3 տարեկան է և դեռ մանկապարտեզ չի գնում,ես աշխատում եմ կես դրույքով:
Մենք մեր սեփական բնակարանն ունենք, որը մնացել է մեզ ամուսնուս պապիկից։ Ես ինքս ժառանգություն չունեմ: Սկզբում ես ու ամուսինս լավ էինք ապրում։ Նա ապահովում էր մեզ և երբեք մեզ ոչ մի բանի համար չէր նախատում։ Բայց երբ ծնվեց երկրորդ որ դիս, սկսվեցին աննորմալ երեևույթներ։
Սակայն ընդհանուր ջանքերով մեզ հաջողվեց հաղթահարել այդ դժ վարությունները: Մենք չէինք պլանավորել մեր վերջին դստերը: Այդուհանդերձ, ես չհամարձակվեցի աբորտ անել, ուստի մենք թաղվեցինք աղքատության և ճգնաժամի մեջ։ Ամուսինս սկսեց ջղայ նանալ ու կոպիտ լինել։ Եթե երեխայի համար առանց իր իմացության ինչ-որ բան էի գնում, նա սկանդալ էր սարքում:
Երբ ես 8 ամսական հղի էի, նրան ազատեցին աշխատանքից։ Նա երկար ժամանակ նոր աշխատանք էր փնտրում և մեր խնայողու թյունները վերջացան և ստիպված էինք վարկ վերցնել։ Իմ վաստակը հազիվ էր բավարարում նպարեղենի համար։ Ամուսինս թույլ չէր տալիս աղջկաս համար հագուստ գնել։ Բանը հասավ նրան, որ նա դադարեց ինձ փող տալ։
Նա ինքն է գնում մթերքներ և կենցաղային իրեր: Նա տուն է բերում էժան մակարոնեղեն, ինքն էլ ճաշում է գործընկերների հետ թա նկ հաստատությունում։ Ես չգիտեմ, թե ինչ է կատարվում ամուսնուս հետ, բայց այսպես այլևս չի կարող շարունակվել: Ես կատար յալ հուսահատության մեջ եմ։