Ամեն անգամ կիսուրիս հետ հանդիպելուց հետո ամուսինս կարծես ուրիշ մարդ լինի․ Էդ կնիկը նրան իմ դեմ ա տրամադրում, ամեն
անգամ կռիվ ա գցում տունս․․․Չգիտեմ ինչ անեմ։Ամուսնանալու օրվանից կիսուրս ինձ օր ու արև չի տվել: Կյանքում մտքովս չէր
անցնի, որ ինձ նման սկեսուրս բաժին կհասնի:
Միշտ տղուն տրամադրում ա իմ դեմ, օր չկա, որ մեր տանը կռ իվ չլինի: Էնքան տեղն ա հասել, որ ամուսնուս տեսնում եմ, ամբողջ
մարմնով սկսում եմ դո ղալ, գիտեմ, որ կիսուրս մի բան ասած կլինի ու մարդս կհար ձակվի իմ վրա: Մի անգամ նույնիկս նենց խփեց,
որ շրթունքս պատ ռվեց, գնացինք կար դրեցին:
Իսկ կիսուրս ասեց, էդ հլը քիչա, պիտի նենց խփեր, ատամներդ բերանիդ մեջ փշր վեին: Ես էդպես էլ չհասկացա, թե ինչ եմ արել, որ
էդ կինը տենց ատ ելությամբ ա լցված իմ հանդեպ: Մի անգամ նույնիսկ տղեն եռացրած ջուրը լցրեց ձեռքիս, որովհետև կիսուրս բո-
ղոքել էր, որ իրան լավ չեմ լողացրել:
Մի ամիս ձեռքս չէի կարողանում շարժել: Ու էդ ցավացող ձեռքով կիսուրս ստիպում էր լվացք անել:Երբ տալս ամուսնացավ, կիսուրս
փորձեց իշխել իրանց տան մեջ: Բայց տալիս մարդը իրանցից վա յերնի դուրս եկավ: Ընենց էր ծե ծել մոր ու աղջկան, որ տալիս կողե
րը կոտրել էր, իսկ կիսուրս էլ մի շաբաթ տանը պառկած էր:
Տալիս կիսուրը էլ բեդար ա անում իրա հարսի գլխին: Ճիպոտով ծե ծումա, նույնիսկ ուզեցել ա ականջը կտրի: Ես հասկանում եմ ու
խղճում եմ տալիս, բայց մի կողմից էլ ուզում եմ, որ կիսուրս հասկանա, թե ես ինչ եմ զգում:
Չգիտեմ, ես կավարտվի էս սարսափ ֆիլմը: