Երևանյան ամեն մի անկյուն կարծես իսկապես իր գեղեցիկ պատմությունն ունի։ Մեր քաղաքի մասին ասես տարբեր ժամանակներում բոլորովին այլ լեգենդներ են շարունակել պտտվել։
Հիանալի տեսարաններն ու շինություններն ասես բոլոր ժամանակների համար շարունակել են ուղեկցել մեզ բոլորիս։ Տարիների ընթացքում իհարկե որոշ ճարտարապետական նորամուծություններ են փոփոխվել։
Սրճարանները լի էին երևանցիներով և ամեն ինչ մատչելի էր․ «Բարեկամություն» կայարան 1987 թ․
Սկայան այդ ամենից զատ նաև մեր քաաքի հիմանակն դիմանկարն ասես երբեք չի դադարել հիացնել բոլոր զբոսաշրջիկներին և անդադար հիացնել այն անծանոթներին, որոնք առաջին անգամն են ծանոթանում մեր քաղաքի պատմությանը։
Տրամվայներից մինչ կենտրոնական փողոցներով անցնող փոքր ինչ մատչելի, սակայն դրական աուրայով լի մարդկանցով տեսարաններին կարելի էր ականատեսը լինել ամեն քայլափոխի։
Սրճարանները լի էին երևանցիներով և ամեն ինչ մատչելի էր․ «Բարեկամություն» կայարան 1987 թ․
Այժմ ևս մնացել են որոշակի հնություն արտահայտող մի քանի վայերեր մեր քաղաքում, որոնք իրենց ճարտարապետական գեղեցիկ և յուրօրինակ առանձնահատկությամբ ևս չեն դադարում շարունակ աչքի ընկնել։
Սրճարանները լի էին երևանցիներով և ամեն ինչ մատչելի էր․ «Բարեկամություն» կայարան 1987 թ․
Մեր օրերի գեղեիցկ Երևանն էլ ասես նույնպես իր հետաքրքիր աուրայով չի դադարում շարունակ հիացնել բոլորին։
Փոքրիկ քաղաք բաց երկնքի տակ, որտեղ մեծահասակներից մինչ մանկահասակներ շարունակել են մշտապես սիրել և գնահատել այն ամենը, ինչն հենց իրենց է բաժին հասել։
Սրճարանները լի էին երևանցիներով և ամեն ինչ մատչելի էր․ «Բարեկամություն» կայարան 1987 թ․
Իհարկե եղել են նաև փոքր ինչ այնպիսի երևանցիներ, որոնք անտարբեր են գտնվել մեր քաղաքի նկատմամբ, սակայն ինչպես ասում են միշտ եղել են տարբեր խառնվածքի տեր մարդիկ և դա բոլոր երկրներում բնական երևույթ է համարվել։