Երբ հերս իմացավ, որ հղ ի եմ, տնից դուրս արեց, ասեց, որ որ խայտա ռա կում եմ իրան: Ես գնալու տեղ չունեի, լացում էի, հորս ոտքերն էի ընկել, որ տնից չհանի, բյց քացով խփեց գցեց դուրս: Սաղ գյուղը հավաքվել էր, ոչ մեկը ինձ չպաշտպանեց: Դաժե մերս չփորձեց ինձ պաշտպաներ: Ես հավաքեցի ինձ, արցունքներս սրբեցի ու գնալուց առաջ ասեցի, որ մի օր հետ եմ գալու ու բոլորի պատասխանը տամ: Ես պարզապես հավատացել էի իմ դա վա ճան ընկերոջը, ով խոստացել էր ամուսնանալ իմ հետ: Բայց իմանալով հղ իության մասին անհետացել էր:
Ես գնացի քաղաք: Մի քանի օր կայարանում եմ մնացել: ծանոթացել էի կանաչի վաճառող մի տատիկի հետ, ինքը ինձ տարավ իրա տուն: Տեղավորվեցի աշխատանքի խանութում: Մի օր փողոցում մի դեպք եղավ, որից հետո կյանքս լրիվ փոխվեց: Փողոցում նկատեցի, որ մի տղամարդու գրպանից դրամապանակը ընկավ: Նա չէր նկատել, ձայն տվեցի: Շրջվեց ու վերցրեց: Հանեց ինձ փող տվեց չվերցրի: Հրավիրեց սուրճ խմելու: Ծանոթացանք ու սկսեցինք շփվել: Ես պատմեցի իմ հղ իության մասին:
Վեց ամիս անց ինձ առաջարկություն արեց: Իմ աղջկա համար էի հիանալի հայրա հիմա: Շատ չերակարացնեմ ու ասեմ, որ մի ամիս առաջ ինքը նշանակվեց մեր գյուղի գյուղապետ: Ու մի շաբաթ առաջ մենք գնացինք մեր գյուղ: Գյուղում ոչ մեկը չգիտեր, որ իմ ամուսինն ա: Հավաքվել էին, որ ընդունեն իրանց նոր գյուղապետին: Ես չէի շտապում մեքենայից իջնել: Ամուսինս ասեց, որ ժամանել ա կնոջ ու դստեր հետ: Ես իջա ու մենակ գյուղացիների հայացքը տեսնեիք: Երևի հիշեցին, թե ինձ ոնց վտարեցին գյուղից: