Ես գյուղացիներին չեմ սիրում, հենց մենակ նրա համար, որ փնթի են, հատկապես դրանց կնանիք: Երևի ամիսը մեկ են լողանում: Դրանց ձեռքերին նայում եմ սիրտս խառնում ա: Հասկանում եմ, որ գյուղի աշխատանքը շատ ա, հողի հետ գործ ունեն: Բայց կարան չէ գոնե լվացվեն: Կովի թրիքից էն կողմ բան չեն տեսել, բայց էնքան ինքնահավան են, համ էլ հետամնաց:
Սիրում եմ քաղաքի կանանցից բամբասեն: Մեր մոտ գյուղացի մարդ ու կնիկ են գալիս, կաթ, մածուն են բերում: Ես իրանցից ոչ մի բանն չեմ աառնում, վստահ չեմ, որ բանկաները մաքուր լվանում են: Ստեղ են ասել, իրանց ձեռքերը շատ են լվանու՞մ, որ բանկաները մաքուր լվանան:
Դրանց կոշիկները վեչնի ցեխոտա, բագաժնիկը զիբլանոցա: Ո՞նց կարելիա ըտենց մարդուց մթերք առնել: Ես քաղքենի չեմ, ես ուղղակի ասում եմ էն, ինչ իմ աչքով տեսնում եմ: Կինը որտեղ էլ ուզում ա ապրի, պիտի խնամված ու կոկիկ լինի: