Մեզանից շատերը Խորհրդային Միության երեխաներ են։ Եվ մենք բոլորս հիշում ենք տոտալ դեֆիցիտի և խնայողության ժամանակները: Սակայն, երբ ԽՍՀՄ-ում կյանքը դադարեց այդքան դժվար լինելուց, մարդիկ կարողացան իրենց թույլ տալ մի փոքր շքեղություն։ Նման շքեղության նշաններից էին գորգերը։
Ես չգիտեմ ձեր մասին, բայց մենք նրանցից հինգն ունեինք մեր բնակարանում: Ավելին, դրանք ամենուր էին՝ և՛ պատերին, և՛ հատակին։ Երևի այս գորգերը ավելի շատ կլինեին, եթե բնակելի տարածքը թույլ տար: Բոլոր պատերն ու հատակը զարդարված էին գորգերով։ Խորհրդային Միության փլուզումից հետո գորգերի նորաձեւությունը անցավ, և դրանք սկսեցին համարվել անցյալի մասունք: Ժամանակի ընթացքում ես բարձրաձայնեցի այն մասին, որ դրանք ցեցերի, փոշու ինկուբատորներ են և դրանցից պետք է ազատվել:
Բայց մայրս այլ կարծիքի էր։ Նա նույնիսկ չէր ուզում լսել այդ մասին, ըստ նրա՝ դա ընտանեկան գանձ է: Ես ու ամուսինս շատ օրիգինալ միջոց ենք հորինել սովետական այսպիսի հին գորգերից օգտվելու համար։ Կիսվում եմ ձեզ հետ. այգու ակոսները կարող եք ծածկել գորգերով։ Ինչպես ցույց է տալիս պրակտիկան, մեթոդը շատ հարմար է և արդյունավետ: Դե, նախ, այս տարածքներում մոլախոտեր չեն աճում: Երկրորդ՝ հարմար է քայլել նման ուղիներով, քանի որ նույնիսկ անձրևի ժամանակ կոշիկները կմնան մաքուր և գրեթե չոր։
Երրորդ, հարմար է գործիքները չորացնել գորգերի վրա: Կարևոր է միայն հիշել մի փոքր նրբերանգ. անհրաժեշտ է դրանք դնել հետևի մասով: Դա ավելի հարմար է, քանի որ դուք չեք սահի, և ձեր հողամասը, այգին այդքան գունեղ ու խայտաբղետ չի թվա: Կտրեք հին գորգը անհրաժեշտ չափի շերտերով: Ամուսինս օգնեց ինձ, քանի որ ես չկարողացա ինքնուրույն գլուխ հանել այս գործից։