Էմման նստել էր հյուրասենյակում և ամփոփում էր իր կյանքը։ Նա ամուսին չուներ, աղջիկն էլ մեկնել էր ուրիշ քաղաք։ Նա հասկացավ, որ իր կողքին պակասում է իր սիրելի տղամարդը։ Նա իրեն միայնակ էր զգում: Էմման համալսարանում ծանոթացել է ամուսնու՝ Լևոնի հետ։ Սկզբում նա հանդիպում էր Սուրենի հետ։ Երիտասարդը հի մարություն արեց և նրան ծանոթացրեց Լևոնի հետ։ Լևոնը, տեսնելով գեղեցիկ մարմնով ու դեմքով մի լուսավոր աղջկա, չկարողաց ավ զսպել իրեն։
Նա սկսեց սիրահետել Էմմային։ Սուրենին դա դուր չեկավ, նա խոսեց ընկերոջ հետ, բայց նա պատասխանեց. – Ես սիրում եմ Էմմային: Ամեն ինչ կանեմ նրան հասնելու համար։ Դու ինձ համար խոչընդոտ չես։ Թող նա ընտրի: Էմման, թեև երկար ժամանակ չէր կարողանում կողմնորոշվել, ընտրեց Լևոնին։ Նրանք միասին ապրում էին փոքրիկ բնակարանում։ Շուտով ծնվեց դուստրը։ Սրանից հետո ընտանիքում հարաբերությունները սրվեցին։ Լևոնը բոլորի նկատմամբ անխտիր խանդում էր Էմմային, նույնիսկ իր դստերը։
Նա հայտարարեց, որ կինը սկսել է ավելի քիչ հոգատարություն և ուշադրություն հատկացնել իրեն։Չնայած Էմման չէր ցանկանում մեկ այլ կնոջ իրենց բնակարան թողնել, սակայն չառարկեց դայակ վարձելու ամուսնու որոշմանը։ Մի օր Էմման ուշ եկավ տուն, մնաց ընկերուհու հետ: Նա լսեց ձայներ, որոնք գալիս էին ննջասենյակից: Ամուսինն ու դայակը միասին ժամանակ էին անց կացնում: Նա Էմմային մեղադրեց կատարվածի համար։ – Ամենամ եղավորը դու ես: Ինձ պետք է ուշադրություն դարձնեիև Ես տղամարդ եմ,
իսկ դու անընդհատ գլխացավ ես ունենում, կամ հոգնած ես։ Էմման ներեց նրան։ Շուտով Լևոնը հի վանդաց ավ և գամված անկողնուն։ Էմման առավոտից երեկո խնամում էր նրան, բայց դա բավարար չէր ամուսնու համար։ Նա անընդհատ կշտամբում էր կնոջը։ Լևոնն ապրեց վեց ամիս։ Էմման նրա համար արժանի թաղում կազմակերպեց, որին եկել էր նրանց վաղեմի ընկեր Սուրենը: Տեսնելով նրան՝ Էմմայի սի րտը սկսեց ավելի արագ բաբախել։ Նա փորձեց վերադարձնել հին հարաբերությունները, բայց Սուրենը դեռ չէր կարող ներել նրան: