Սկեսուրիս գյուղի բարեկամներն եկել, նստել են շնչիս. Էն օրն էլ մտա սենյակս ու․․․Լրիվ գեղցի են այ մարդ, ոնց կարելի ա

Սկեսուրիս գյուղի բարեկամներն եկել, նստել են շնչիս. Էն օրն էլ մտա սենյակս ու․․․Լրիվ գեղցի են այ մարդ, ոնց կարելի ա։ Անկեղծ կլինեմ, ես անչափ ուրախ ու երջանիկ եմ ինձ զգում, երբ շփվում եմ գյուղի մարդկանց հետ: Նրանց վերաբերմունքը մարդկանց, նրա նց պարզությունն ու մաքրությունը միշտ գրավել է ինձ:

Մի խոսքով՝ աշխարհով մեկ եմ լինում, երբ լսում եմ, որ գյուղի բարեկամները մեր տուն պիտի գան:Բայց էս դեպքը մյուս դեպքերին նման չէր: Մեր տուն եկան սկեսուրիս՝ գյուղի բարեկամները, ում նախկինում երբեք չէի տեսել: Պարզվեց, որ 15 օր պիտի մեր տանը մնան:

Վայ, էդ ինչ ձևի մարդիկ էին, ոչ մի բանի հավան չէին: Ինձանից էնքան բամբասեցին, էնքան խոսեցին ամեն քայլիս վրա, էլ արդեն չէի դիմանում:Էն օրն էլ մտա սենյակս, տեսա՝ հյուր եկած տղամարդկանցից մեկը անկողնուս պառկած- քնած է:

Գնացի սկեսուրիս ասեցի, ինքն էլ ամաչեց իր բարեկամի պահվածքի համար, եկավ հանեց դրան, տարավ:Էլ խոսքեր չկան, իսկական գեղցիներ: Երբ են գնալու՝ պրծնենք մենք