Հարսանիքիս օրը նոր էինք հասել զալ, դեռ մի քանի կենաց էին խմել, երբ մի կին վերցրեց բարձրախոսը և․․․Ամեն ինչ գլխիս փուլ եկավ, վատացա, ուշաթափվեցի։Հարսանիքիս շատ երկար էի սպասել ու շատ էի սիրում էն տղամարդուն, ում հետ կյանքս էի կապ ում:
Էտ օրը ինձ աշխարհի ամենաերջանիկ մարդն էի զգում, որովհետև սիրում էի ու սիրված էի:Ամեն բան էնքան լավ անցավ մինչև գնացինք հյուրերի հետ զալ ուրախանալու: Սկզբում քեֆ-ուրախություն արեցինք, մինչև էն պահը, երբ որ ինչ որ անծանոթ կին ներս մտավ, վերցրեց միկրաֆոնը ու սկսեց խոսել:
Հայտրարաեց, որ ինքը ամուսնուս նախկին կինն ա ու ամուսինս խաբել ա ինձ:Ասեց, որ իրանք երեխա ունեն ու անելու ա ամեն բան, որ իրա երեխայի հոր հետ նորից նւյն հարկի տակ ապրի:Բոլորը խառնվեցին իրար, մարդիկ սկսեցին խոսալ, ես էլ վատացա, չհաս կացա, թե ինչ ա կատարվում ու մեկ էլ հիշում եմ, որ ինձ արդեն ուշքի էին բերում:
Ամուսինս ուշքի էր բերում ու ասում էր, որ դա ընկերների սարքած ձեռքի գործն էր ու ուզել են,որ մի փոքր ուրախանանք, բայց ամեն բան էտքան էլ իրանց պլանավորածով չի գնացել:Մի խոսքով ինձ մի կերպ ուշքի բերեցին, հետո էտ կինը ծիծաղելով էկավ ու ասեց, որ ուղղակի կատակ էր, բայց դե ամեն բան արդեն փչացել էր ու ես տենց էլ չհասկացա, թե էտ ինչ կատակ անելու բան էր:
Իհարկե հետո շարունակվեց խնջույքը, բայց մեկ ա մինչև վերջ իմ տրամադրությունն ընկած էր, ես էլ անհավես էի: