— Շատ չուրախացա, երբ իմացա, որ տղաս որոշել է ամուսնանալ։ Սակայն չհամոզեցի նրան, որ չամուսնանա: Ավելին, ինձ դուր եկավ Լուսինեն։ Ինչ արած բոլորն էլ սխալվում են,-պատմում է տիկին Լարիսան: Նա «սխալ» է համարում իր հարսի երեք տարեկան որդուն, որին մինչև ամուսնանալն է լույս աշխարհ բերել։ Բանն այն է, որ Լուսինեյի առաջին նշանածը հղիության մասին իմանալուն պես փախել է նրանից։
Սկեսուրը հավանություն է տվել հարսի արարքին, քանի որ շատ երիտասարդ կանայք աբո րտ են անում և կյանքը սկսում են զրոյից, կարծես ոչինչ չի եղել։ Մինչ ամուսնությունը Լուսինեն ապրում էր ծնողների հետ։ Ալիկի հետ նա ծանոթացել է աշխատանքի ժամանակ։ Այդ ժամանակ նա արդեն առանձին էր ապրում պապական բնակարանում, որը ժառանգել էր տատիկից։ Նա գնաց մոր մոտ և ասաց, որ կին ունի, ում հետ ցանկանում է ամուսնանալ։
Տիկին Լարիսան պոտենցիալ թոռան համար նվերներ գնեց, տորթ և գնաց ծանոթանալու։ Առաջին հանդիպումը լավ անց ավ: Նրան շատ դուր եկավ Վահեն. — Լուսինեն նույնիսկ հանդիպմանը լա ց եղավ ու ասաց, որ անպայման սեփական թոռնիկիս կամ թոռնուհուս է լույս աշխարհ բերելու։ Ընդհանրապես, ես միայն ուրախ էի, որ ամեն ինչ այսպես ստացվեց,- հիշում է տիկին Լարիսան։
Շուտով երիտասարդները օրինականացրել են իրենց հարաբերությունները։ Սակայն ամեն ինչ փոխվեց ամուսնությունից հետո: Լուսինեն ցույց տվեց իր իսկական դեմքը: նա տանը ոչ մի գոր գործ չէր անում, միշտ քն նադատում էր սկեսուրին, կոպիտ խոսում նրա հետ: Տիկին Լարիսան հոգնել էր տանը միայնակ աշխատելուց: Մի օր Լուսինեյի ընկերուհիները պետք է հյուր գային , իսկ նա դուրս էր եկել զբոսնելու:
Երեկոյան, երբ եկավ տուն տեսավ, որ տիկին Լարիսան ոչինչ չի արել և ասաց. -Կարող էիր չէ այստեղ մաքրել: Դու գիտեիր, որ հյուրեր ենք ունենալու: Այդ օրվանից նրանց հարաբերությունները կատեգորիկ վա տացան հանգեցրին նրան, որ տիկին Լարիսան որդուն խնդրեց կնոջն ու կնոջ որդուն վերցնել ու գնալ իր տնից: