Մահանալուց առաջ հայրս ինձ կանչեց իր սենյակ, խնդրեց,որ բոլորը դուրս գան ու ձեռքիս ափի մի բան դրեց․Հենց էդ օրը նրան խոս տացա, որ վերջին ցանկությունը կատարելու եմ ու․․․Ահա, թե ինչ արեցի։Հայրս շատ ծանր հիվանդ էր, բժիշկները հաշված օրեր էին տվել հորս, բայց հավատս չէր գալիս, որ ես նրան այդքան շուտ կկորցնեմ, մտածում էի, նրանք կարող են սխալվել:
Ցավոք, ամեն բան նրանց ասածի պես եղավ: Հորս ես էի ավելի շատ խնամում, որովհետև չէր ցանկանում, որ իրեն մոտ գնան մնաց ածները: Հիվանդության օրերին ավելի կապրիզնի էր դարձել:Մահվանից մի քանի ժամ առաջ, ինձ կանչեց իր մոտ, բարեկամները բոլորը շրջապատել էին նրան այդ օրը, խնդրեց, բոլորը դուսր գան սենյակից ու մնամ միայն ես:
Երբ սենյակում միայնակ էինք, հայրս կանչեց ինձ, նստեցրեց կողքը, բարձի տակից հանեց մի հաստ ոսկյա ձուլակտոր ու ինձ ասեց, էս կվաճառես ու կտաս մի աղքատ ընտանիքի, ով օգնության կարիք կունենա:Ես երեկ վաճառեցի էտ ձուլակտորը ու հիմա փնտրում եմ ընտանիք, ով իսկապես ունի գումարի կարիք, ես պետք է մինչև վերջին լուման տրամադրեմ բարեգործությանը, հակառակ դեպ քում, հորս առաջ մեղավոր կզգամ ինձ:
Ինձ ոչինչ պետք չէ, նա ինձ ամեն բան տվել է, ես ուրախ կլինեմ, որ նա երկնքից նայի ինձ ու իրոք հպարտանա, թե ինչպես ես կատա րեցի նրա վերջին ցանկությունը: