Ոչ մի հարևանի էլ մի վստահեք ժողովուրդ ջան, կյանքում չես իմանա, ում մտքին ինչ կա…Տեսեք ես իմ միամտության պատճառով ինչի մեջ ընկա։Հարևանիս հետ շատ լավ հարաբերությունների մեջ ենք, ոնց որ ասում են լավ հարևանը հեռու բարեկամից լավա։
Իրար շատ ենք վստահում, օգնում, արդեն քրոջ պես ենք։Ամուսինս ծննդյանս առիթով նվեր էր արել ինձ, պետքա գնայինք Եգիպտոս 2 շաբաթով։ Շատ էի ուրախացել։ Արդեն ամեն բան պատրաստ էր, թղթաբանությունը արված էր, ու մենք պետքա 2 օրից մեկնեինք։
Տանս բանալին որոշել էի թողել հարևանիս մոտ, որ մեկ-մեկ մտնի ծաղիկները ջրի։ Ու քանի որ ոչ մեկս ապահովագրված չենք, որ մեր տուն գող չի մտնի, որոշեցի ոսկեղենս լցնեմ սև տոպրակի մեջ ու դնեմ աղբի դույլի մեջ։ Հաստատ ոչ մի գողի մտքով չէր անցնի, որ իմ ոսկեղենը աղբի դույլի մեջա։
Գնացինք Եգիպտոս, շատ լավ ժամանակ անցկացրինք, բայց էդ ամենը հավասարվեց 0-ի երբ վերադարձանք ու ես չգտա էդ սև տոպ րակը։ Ամուսնուս չէի ասել, ու շատ էի վախենում, ամբողջ տունը քանդեցի չգտա։Զանգեցի հարևանիս, ինքն էլ ասեց, որ մտածելա թե աղբա ու տարել թափելա։
Աստծուց էր, որ ինձ ինֆարկտ չխփեց։ Չգիտեմ ամուսնուս ոնց պատմեմ, մի քանի շաբաթից էլ հարսանիքի ենք, հաստատ էս ամենը ջրի երեսա դուրս գալու։