15 տարեկան հասակում հղիացա, բայց մեղավորը հայրս ու մայրս էին․․․Ոչ մեկին չեմ ցանկանա նման ծնողներ ունենան։Հերս ու
մերս միշտ էլ թքած են ունեցել իմ վրա, միշտ զբաղված են եղել իրանց հարաբերությունները պարզելով: Ծնվածս օրվանից տեսել եմ
ոնց են կռ վում, տանը միշտ վե ճ ու կռ իվ էր, անընդհատ բաժանվում էին ու միանում էին:
Հետ բաժանվեցին ու ամեն մեկը զբաղված էր իրա կյանքը դասավորելով: Բայց իմ համար երկուսի կյանքում էլ տեղ չկար: Ես ավե-
լորդ էի: 15 տարեկան էի, որ ծանոթացա 25 տարեկան տղու հետ: Սկսեցինք հանդիպել: Ես գնացի ընկերոջս հետ ապրելու:Հերս ու
մերս սկի չէին հետաքրքրվում, թե ուր եմ, ում հետ եմ ապրում:
Ընկերոջս մերն էլ ինձանով հիացած չէր, զգում էի, որ ինձ չի սիրում, բայց գոնե ցույց չէէր տալիս: Մի անգամ ասեց, որ ես փչացնում
եմ իրա տղու կյանքը: Մի օր էլ պարզեցի, որ հ ղի եմ: Մեր ու տղա ինձ դուրս արեցին: Ես մնացի փողոցում: Սկսւցի մուրացկանութ-
յուն անել: Բա ինչ անեի:
Սոված, անտուն ու հ ղի:Ուտել էի ուզում, գիշերները քնում էի որտեղ պատահեր: Մի օր պատահական ինձ տեսավ էդ տղու տատին:
Մի քանի անգամ տեսել էի: Պատմեցի իրան, որ ինձ դուրս են արել, երբ իմացել են հ ղի եմ: Ասեց, որ լավ գիտի, թե դրանք՝ մեր ու
տղա ինչ մարդիկ են:
ԻՆձ շատ օգնեց: Տարավ իրա տուն,օգնեց աշխատանքի հարցում: Ընկերուհու սրճարանում աշխատանքի դասավորեց: Առ այսօր
միասին ենք ապրում: Ես աշխարհում իրան ամենաշատն եմ սիրում: Երանի ծնված օրվանիցս հենց էս կնոջ հետ ապրեի: