Նման բան կարելի է տեսնել ֆիլմերում, կամ կարդալ գրքերում: Կինը տղա երեխա որդեգրեց, իսկ մեկ տարի անց՝ աղջիկ, նա չէր էլ կարող մտածել, որ այս երեխաները եղբայր ու քույր են լինելու։ Այն բանից հետո, երբ կինը բա ժան վեց ամուսնուց, նա որոշեց կտրուկ փոխել իր կյանքը։ Նա փոխել է բնակության վայրը, աշխատանքը և միջավայրը։ Նա սկսեց աշխատել որպես խնամակալ այն կենտրոնում,
որտեղ ապրում են ծնողների կողմից լքված երեխաները։ Սկզբում այս աշխատանքը նրան շատ էր ճնշում, ծանր էր նրա համար։ Բայց աստիճանաբար համակերպվեց և շատ սիրեց իր աշխատանքը: Շուտով կինը հասկացավ, որ ցանկանում է երեխա որդեգրել այս կենտրոնից։ Տղան 4 օրական էր։ Նրա մայրը լքել է նրան։ Կինը հոգ էր տանում տղայի մասին, մինչ սոցիալական ծառայությունները փնտրում էին նրա իրական ծնողներին:
Սակայն այդպես էլ մայրը չգտնվեց և կինը որդեգրեց տղային: Բայց այսքանով պատմությունը չի ավարտվում: Մեկ տանի անց նա զանգ ստացավ կենտրոնից, նրան խնդրում էին կենտրոնից վերցնել ևս մեկ երեխա: Ամենազարմանալին այն էր, որ փոքրիկ դաստակին ծնողի նույն անունով թեւնոց էր։ Կինը գտավ աղջկա կենսաբանական մոր հասցեն: Գտավ նրան և հասկացավ,
որ կինը չի ցանկանում հոգ տանել իր երեխայի մասին: Երբ նա հարցրեց տղայի մասին, կինը ցնց վեց, կարծեց իր առջև գուշակ է կանգնած. որը գիտի նրա բոլոր գաղտնիքները: Շատ կոպիտ ավելացրեց, որ չի ուզում տեսնել ու ճանաչել իր երեխաներին: Փառք Աստծո, երեխաները հայտնվեցին հիանալի կնոջ ձեռքերում, որը նրանց սիրում ու փայփայում է: Նույնիսկ սար սա փելի է մտածել, թե ինչ կլիներ երեխաների հետ, եթե կինը նրանց չորդեգրեր: