Ինչն էր usիպել Սևակին՝ խnրավածը լցնել իր կnusյnւմի գրպանները․ Պաsմnւթյnւն, nր քչերը գիsեն

Մեծանուն հայ բանաստեղծ Պարույր Սևակը, ոչ միայն հետաքրքիր էր իր տողերում, այլև իրական կյանքում․․

Копировать

Համեստ ու հավասարակշված Պարույրը, երբեմն այնպես կարող էր դուրս գալ հունից, որ ստիպեր ներկաներին ծնոտները կախել․․

Պատմությունը, որ ներկայացնում ենք ձեր ուշադրությանը՝ տեղի է ունեցել այն ժամանակ, երբ Պարույր Սևակն այդքան էլ հայտնի չէր հանրության շրջանում․․

Մեծ բանաստեղծը, թեպետ, չէր սիրում խնջույքներ, մարդաշատ վայրեր, բայց, այդուհանդերձ, երբեմն պատվում էր իրադարձությունը՝ իր ներկայությամբ․․

Երիտասարդ Պարույրի ընկերը հրավիրված է լինում ինչ-որ խնջույքի, որտեղ ներկա էին քաղաքի «հեղինակավոր ու պատվելի մարդիկ»․ Միայնակ չգնալու համար՝ ընկերը խնդրում է Պարույրին իր հետ գնալ․․

Այնպես է ստացվում, որ Պարույրը փոքր ինչ ուշանում է ու հասնում է այն ժամանակ, երբ ընկերն արդեն ներս էր մտել։ Հասնելուն պես, Սևակը փпրձում է մուտք գործել, սակայն սրահի անվտանգության աշխատակիցները նրան ներս չեն թողնում․․

Պատճառն այն էր, որ Պարույրը տվյալ խնջույքին էր գնացել աչքի չընկնող սովորական հագուստով, իսկ մուտքը թույլատրվում էր միայն կոստյումով ու ներկայшնալի տեսքով։

Ու թեպետ Սևակը նոր էր սկում քայլել իր փառքի ճանապարհով, քաղաքի էլիտա կոչվածն արդեն լսեր էր նրա մասին։

Իմանալով, որ դրսում Պարույր Սևակն է՝ հյուրերից միքանիսը հանդիմшնում են անվտանգության աշխատակիցներին՝ Պարույր Սևակին չճանաչելու ու ներս չթողնելու համար։ Սակայն Սևակը Սևակ չէր լինի, եթե «բարեխոսությամբ» մուտք գործել․․

Նա հեռանում է սրահից ու որոշ ժամանակ անց վերադառնում՝ շքեղ տեսքով, կոստյումով: Սևակին մեծ ոգևորությամբ են դիմավորում և ընդունում։ Երբ բերում են խորովածը և հյուրասիրում, Սևակը վերցնում է մսի կտորները և դնում գրպանը․․

Ներկաները՝ զարմանքից քարանում են, թե ինչու է այդպես վարվում։ Սևակի խոսքի իրավունք է խնդրում, ոտքի կանգնում ու ասում՝

Ես նկատեցի, որ շատերը զարմացան՝ տեսնելով որ այս դյութիչ խորովածի մսի կտորները տեղավորում եմ գրպանումս։ Բարեկամներ, ամենևին պետք չէ զարմանալ։

Ես ոչ մի տարօրինակ բան չեմ անում, այլ զուտ վարվում եմ արդարացիորեն։ Այս գունագեղ ու տարատեսակ ուտելիքները իմը չեն, նրանք պատկանում եմ իմ կոստյումին, քանի որ ոչ թե ինձ են թողել մուտք գործել սրահ, այլ կոստյումիս, հետևաբար այս բոլոր ուտելիքներն ու հատկապես խորովածի կտորները պատկանում են նրան։

Այս ասելով՝ Սևակը շնորհակալություն հայտնելով դուրս է գալիս, և իր քայլով ստիպում ներկաներին գլուխները կախել: Նյութի աղբյուր՝ Lifeblog.am: Կիսվեք նյութով, թող շատերը իմանան այս հետաքրքիր ու գեղեցիկ պատմության մասին․․․