Գրետան Իտալիայում աշխատելու ընթացքում 10 տարի կոպեկ կոպեկ փող հավաքեց: Երեխաներն արդեն ունեին իրենց ընտանիքները, վաղուց անկախ կյանք էին վարում։ Մայրիկին հազվադեպ էին հիշում, բայց երբ նա գալիս էր իր մոր հին խրճիթը, ամեն անգամ նրան կանչում էին հյուր։ Նրա աչքերը փայլում էին, երբ մայրը հատում էր նրանց շեմը մեծ պայուսակներով: Նա լավ նվերներ էր տանում իր թոռների համար, որոնք հավաքվում էին նրա շուրջը, բայց ոչ ոք երկար ժամանակ չէր սպասում, որ նա այցելի, քանի որ, կերակրելով մորը, երեխաները սպասում էին, որ նա դուրս գա տնից, որպեսզի չազատեն իր սենյակը և մաքուր անկողին չհարթեն։
Նման այցելություններից հետո Գրետայի հոգում մեծ դատարկություն էր լինում, նույնիսկ այն ժամանակ նա հաստատապես հասկացավ, որ չի ուզում անհանգստացնել երեխաներին, ծերության տարիներին չի սպասի նրանց օգնությանն ու աջակցությանը։Այժմ նրա միակ բանը գյուղում հին խրճիթն է, որը ժառանգել է մորից։ Ծերության մեջ նրան ոչ մի լավ բան չի սպասում։ Իսկ Իտալիայում Լորենցոն անընդհատ սպասում էր իր վերադարձին։ Տանը Գրետան ոչ մեկին չէր պատմում արտերկրում իր կյանքի մասին և ոչ ոք առանձնապես չէր հետաքրքրվում նրա այնտեղի կյանքով, միայն վաստակած գումարով։ Իսկ Գրետան իմաստուն կին էր, 10 տարի առաջ նա սկսեց գումար խնայել, նա դադարեց ամեն ինչ իր երեխաներին կ տալ, ինչպես առաջին տարիներին, քանի որ տեսավ, որ նրանք չեն գնահատում։ Լորենցոն տարեց մարդ էր, նա 60 տարեկան էր, իսկ Գրետան՝ 53 տարեկան։
Գրետան հիմա հասկացավ, որ նրան այստեղ առանձնապես ոչ ոք չի սպասում, չեն շտապում նույնիսկ գիշերը անկողին գցել։ Վերջին անգամ, երբ նա տուն եկավ, հասկացավ, որ այստեղ ոչ ոքի պետք չէ, իսկ Իտալիայում շատ մտերիմ մարդիկ՝ տիկին, ով իրեն աղջկա պես է ընդունում, Լորենցոյին, ընկերուհիներ, ծանոթներ։ Նա այնտեղ իրեն լավ է զգում, միշտ սպասում են նրա վերադարձին, հարցնում են, թե ինչպես են այնտեղ գործերը տանը։ Լորենցոն երջանիկ կլինի, երբ համաձայնի դառնալ նրա կինը, քանի որ նա անկեղծորեն սիրում է նրան։ Գալինան որոշեց, որ իրեն պետք է նոր կյանք սկսել, մերժել բոլոր հոգսերն ու անհանգստությունները։ Ինչ էլ ասեն երեխաները, ընկերներն ու ընտանիքը, նա շատ հեռու կլինի նրանցից: Նա կկառուցի իր երջանկությունը, քանի որ կյանքը շատ կարճ է, և նա դեռ շատ անելիքներ ունի: