Երբ որդին վերջապես եկավ վատառողջ մորն տեսության, մայրը նրան մի թանկարժեք նվեր տվեց․ Գնալուց 3 օր անց տղան զանգ ստա ցավ․․․Տեղի էր ունեցել անդառնալին։ Որդին ուշ-ուշ էր մորն այցելության գալիս և շատ կարճ ժամա նակով: Այս անգամ էլ որդին կանգ առավ ընդա մենը մեկ րոպեով։ Նա նույնիսկ տորթ էր բերել:
Ներս չմտավ, հենց դռան մոտ մայրի կին մեկնեց տորթն ու ասաց. «Լա՞վ ես մամ, սա քեզ համար է»: Մայրը կարոտած նայեց որդուն, և իր նվերը հանձնեց որդուն: Շատ թանկ iPhone էր, համարյա ամենա վերջին մոդելը, շատ փող արժեր, ահավոր շատ: Մայրիկը հավաքել էր մեկ տարի:
Նա իր համար ոչինչ չէր գնում, ամեն ինչի վրա խնայում էր, և վերջապես գնեց, պատկերացնում էր ինչպես կուրախանա որդին:Կինը
շատ էր կարոտել որդուն. Որդին ողջ ու առո ղջ էր, նրա մոտ ամեն ինչ լավ էր։Նա պարզապես քրտնաջան աշխատում էր, ուներ երի-
տասարդ կին, և ազատ ժամանակն անցկա ցնում էր կնոջ կամ ընկերների հետ:
Կա կին, կան ընկերներ, կան գործը նկերներ: Մայրը հասկանում էր: Որդին սիրում էր մորը, բայց ժամանակ չկար նրան զանգահարելու։ Դրանում ոչ մի վատ բան չկա։Եվ մայրն էլ չէր պարտադրում, բայց կարոտում էր: Չպարտադրեց՝ ինչո՞ւ բարձրանալ, եթե երեխան լավ է անում: Երեկոյան նա տունէր գալիս և երբեմն դիտում որդու՝ Իգորի լուսանկ արները և կամացուկ զրուցում էր լուսան կարից իրեն նա յող ժպտերես որդու հետ:
Այս անգամ նա որոշեց Ամանորից շուտ հանձնել նվերը, քանի որ հի վանդանոցում էր լինելու,վիճակը գնալով վատանում էր: Նա որոշեց շուտ հանձնել նվերը, վա խենում էր հետո չհասցնել անձամբ հանձնել:
-Սիրելիս սա քեզ համար է, — ասաց մայրը որդուն մեկ նելով գեղեցիկ փաթեթ ավորված տուփը, կարծում եմ, հենց ձեռքդ վերցնես ինձ կհիշես ու ավելի հաճախ կզանգահարես:
-Մամ, թանկագինս, գիտես ես շատ զբաղված եմ, խոստանում եմ ավելի հաճախ կզանգեմ:
-Ուզում էի ասել, որ վաղն առավոտյան պետք է գնամ հի վանդանոց, բժ իշկն է ստիպել, ծննդյ ան տոներին տանը չեմ լինի, այդ պատճա ռով էլ ցան կացա շուտ հանձնել քո նվերը:
Կարծում եմ, ամեն անգամ, երբ հեռախոսը ձեռքդ վերցնես, կհիշես ինձ և կզանգես, կամ կգրես: Ես պարզապես կիմանամ, որ դու հիշ ում ես ինձ։
-Լավ մայրիկ, կխոսենք: Գրկեց մորը, համբուրեց ու արագ իջավ աստիճ աններով: Երեք օր անց նրան զանգահ արեցին հիվանդանոց ից: Մայրն այլևս չկար: Նա գրկեց հեռախոսն ու ար ցունքները հոսեցին գետի պես:Նա բնազդա բար հավաքեց մոր հեռախոսահամարը, ա՜խ որքան էր ցանկանում գեթ մեկ անգամ լսել մոր ձայնը, բայց միայն լսվում էր.
Բաժանորդը անհ սանելի է:Կգա մի օր,երբ մենք կարող ենք լսել՝«բաժանորդը անհասանելի է կամ գտնվում է ռադիոծածկույթիցդուրս», նույնիսկ եթե մենք ունենք ամենաթանկ և ժամանակակից հեռախոսը և ոչ մի բան ու ոչ ոք չի կարող լրացնել այդ բացը: